• Er zijn specifieke antilichamen die IgE binden en neutraliseren.
   
• Ook zijn er antilichamen, die een specifieke signaalstof remmen. Veel patiënten met de ziekte van Crohn worden bijvoorbeeld behandeld met een antilichaam tegen de signaalstof TNF-alpha.
   
• Patiënten met multiple sclerose kunnen behandeld worden met antilichamen die de aanhechting van afweercellen blokkeren, waardoor ze het centrale zenuwstelsel niet kunnen binnendringen.
   
• Tenslotte zijn er antilichamen die ervoor zorgen dat een bepaald type afweercel wordt verwijderd. Na bijvoorbeeld een behandeling met anti-CD20 antilichamen (zoals rituximab) worden selectief B cellen uit het bloed opgeruimd. Dit helpt bij bepaalde auto-immuunziektes, zoals reumatoïde artritis. B cel kanker wordt tegenwoordig ook vaak behandeld met deze antilichamen.

Behalve dat biologicals kunnen worden gebruikt om de afweer te onderdrukken, zijn er ook biologicals die het afweersysteem stimuleren. Deze worden vaak gebruikt bij de behandeling van kanker.