Ontsteking is een natuurlijke reactie op weefselbeschadiging, op het binnendringen van ziekteverwekkers of op bijvoorbeeld een insectenbeet. Het doel van de ontsteking is het verwijderen van een schadelijke stof en het herstellen van de schade. Afweercellen spelen hier een grote rol in. Als de afweercellen er niet in slagen om de schadelijke stof te verwijderen (of als ze per ongeluk het eigen weefsel aanvallen) kan een ontsteking chronisch worden. En dit kan bijdragen aan het ontstaan van kanker. Door continue activatie van afweercellen wordt het weefsel verder beschadigd en kunnen schadelijke afweerstoffen schade aan DNA geven. Hierdoor kunnen kankercellen ontstaan. Ook worden er voortdurend groeifactoren uitgescheiden waar kankercellen gebruik van kunnen maken.

Eén van de bekendste ontstekings-geïnduceerde kankers is longvlieskanker (of mesothelioma) als gevolg van het inademen van asbest. Dit bestaat uit kleine vezels en is bijzonder sterk, slijtvast, isolerend, brandwerend en goedkoop. Daarom is asbest in het verleden veel gebruikt als brandwerend en isolerend materiaal. Asbest is lichaamsvreemd en wanneer het ingeademd wordt, zullen met name macrofagen hun best doen om het af te breken. Helaas is asbest niet afbreekbaar, waardoor macrofagen permanent geactiveerd blijven. Uiteindelijk kan dit leiden tot longvlieskanker. Daarom is het gebruik van asbest tegenwoordig verboden.