In het begin van de twintigste eeuw waren infectieziekten de belangrijkste doodsoorzaak in Nederland. De ontdekking van antibiotica was een doorbraak in de bestrijding van ziekteverwekkende bacteriën. Er zijn verschillende soorten antibiotica, die tegen verschillende groepen bacteriën werken. Antibiotica grijpen aan op specifieke onderdelen van bacteriën. Ze werken dus niet bij een virus-, of schimmelinfectie. 

Antibiotica wordt in Nederland terughoudend voorgeschreven. Als iemand voldoende weerstand heeft, kan het afweersysteem de ziekteverwekkende bacteriën zelf opruimen. Pas als de patiënt niet op eigen kracht kan genezen, of bij ernstige infecties als longontsteking, hersenvliesontsteking en bloedvergiftiging wordt antibiotica gegeven.

Dit komt omdat antibiotica bijwerkingen hebben. Een ander nadeel van antibiotica is dat ze ook de nuttige bacteriën in ons lichaam kunnen doden. De allerbelangrijkste reden om terughoudend te zijn met antibiotica gebruik, is dat bacteriën resistent kunnen worden. Er bestaan al superbacteriën, die niet meer gevoelig zijn voor antibiotica en daardoor slecht te bestrijden zijn.

De beste manier om te zorgen dat bacteriën geen resistentie ontwikkelen is zorgvuldig gebruik. Dat betekent dat artsen niet zomaar antibiotica voorschrijven en dit alleen doen als het echt niet anders kan. Het betekent ook dat patiënten een kuur antibiotica volgens voorschrift moeten gebruiken.